vrijdag 28 december 2007
Hallo Matthijs!
Golfsurfen op Philip Island
We hebben weer een lekker dagje golfsurfen en beach achter de rug! Het weer is er nu nog fantastisch voor: lekker zonnig en met voldoende ‘swell’ (deze zou de komende week weer minder worden). In Nederland ontstaan de golven vooral door de wind en hier is dat door de ‘oceaan-deining’. Dat maakt dat Australië zo’n heerlijk land is voor het golfsurfen.
Dat golfsurfen was nog op Philip Island. Daarna zijn we doorgetrokken naar Frankston. Een plaats vlak onder Melbourne. Het is de bedoeling dat we de Nieuwjaarswisseling vieren in Melbourne. Dat schijnt daar echt fantastisch te zijn, met om 21.00 uur een mega-vuurwerk voor de kids en om 24.00 uur voor de adults. We zijn heel benieuwd…
Het toeval wil dat Roel en Madelon dan met ons samen zijn, doordat zij gisteren een bruiloft hadden in Bairnsdale (zo’n 200 km van Melbourne). Zij vliegen dan op 1 januari weer terug naar Sydney.
We hebben er erg veel zin in! Gewoon lekker de hele avond buiten op een terrasje en dan de jaar-wisseling. Dat moest eigenlijk bij ons ook zo zijn en laat de Kerst dan maar in de winter.
Voor de liefhebbers hebben we vanochtend bij ons ‘brekkie’ (ontbijt) nog eens wat typisch Australische dingetjes doorgenomen:
De brievenbussen:
In de ‘inlands’ zie je bij alle ranches een rijtje opvallend creatieve brievenbussen. Dat varieert van een oude jerrycan (die zie je het meest) tot een oude magnetron, oven of wastrommel.
Mooie vrachtwagens:
Heerlijk, al die mooie grote vrachtwagens met nog een echte voorkant (en niet zo plat als bij ons). Het ziet er een stuk mooier uit op de weg! Joell had er in Sydney al een gefotografeerd vanuit de camper.
En, als we dan toch 1 nadeel van Australie mogen noemen, dan toch de ‘Sticky flies’. Je hebt hier ontzettend veel ‘plak-vliegen’. Ze blijven om je heen zwerven en gaan het liefst echt op je gezicht zitten.
Bye bye for now,
No Worries!
Boxing Day
Op Boxing Day (NL-se 2e Kerstdag) zijn we van Inverloh doorgetrokken naar Philip Island. Hèt plekje voor Joëll, want dit is het eiland waar ’s avonds, na zonsondergang, de pinguins aan land komen.
Er is een groot informatiecentrum – the Nobbies, op het puntje van het eiland, met fantastische interactieve informatie over alle dieren die in de Oceaan ten zuiden van Australië voorkomen (including sharks!). Het aantal doden door sharks valt trouwens best mee in Australië: er zijn gemiddeld 6 á 7 attacks, waarvan maar 1 á 2 met dodelijke afloop.
Vervolgens zijn we naar het leuke plaatsje Cowes gereden aan de noordkust van het eiland (Philip Island is ongeveer net zo groot als Goerree). En vervolgens hebben we eindelijk koala’s kunnen spotten op een plek met heel veel eucalyptus-bomen. Het zijn echt zulke schattige dieren om te zien. ’s Avonds komen ze pas in actie en overdag slapen ze in de boom. Het blad van de gumbomen, waar ze van leven, is heel zwaar verteerbaar en kost al hun energie, waardoor ze de hele dag echt in ‘coma’ in de boom zitten te slapen.
’s Avonds zijn we dan naar dé attractie van Philip Island geweest: de pinguin-parade! Het is een behoorlijk toeristisch gebeuren, maar desondanks is het echt de moeite waard. Vanaf het strand zit je op een soort amphi-theater achtige tribune met z’n allen te wachten tot de zon ondergaat (op zich al bijzonder hoor!). Dan, plotseling, komen de pinguins in groepjes van 15 à 20 het strand op en waggelen naar de duinen, waar ze hun nestjes, met in deze tijd ook jongen, zijn. Het was eb, waardoor het een lange waggel was voor deze dieren in gala-kostuum. Weer een ervaring om nooit te vergeten!
No worries and bye bye!
MERRY CHRISTMAS !!
Ho Ho Ho, Merry Christmas from Down Under !!!
De Ozzies vieren, net als de Amerikanen, alleen de 1e Kerstdag. Dan gaan ze niet uit eten of zo (alle restaurants zijn nl. dicht), maar vieren het met familie thuis. Wij zijn op 1e Kerstdag naar het Wilson Prom Natianal Park geweest. Een very big national park op het zuidelijkste puntje van Australië. De weg alleen al om het park in te komen is 50 km lang; je bent helemaal ‘ingesloten’ door natuur en er zijn geen zijwegen. Dat soort wegen zijn in Nederland hooguit een paar kilometer..
We hebben een hiking track gedaan naar een van de hoogste bergpunten (Mt. Oberon), van waaruit je een fantastisch mooi uitzicht hebt over uitgestrekte natuur en een geweldige kust met hoge rotsen, maar ook kleine baaien met witte stranden. Alle wandelaars die we hier tegenkomen, begroeten elkaar met ‘Merry Christmas’!
’s Avonds hebben we ge-BBQ-ed (grappig hè, met Kerst). Bij het strand in Inverloh waren veel kitesurfers, dat komt doordat het aan een baai ligt (Venus Bay), waar het water heel laag staat en er dus weinig hoge golven zijn.
We wensen jullie allemaal gezellige Kerstdagen toe met Family and Friends.
FAMILY
IT’S NOT WHAT WE HAVE IN OUR LIFE, BUT WHO WE HAVE THAT COUNTS.
Jammergenoeg weten we nu nog niet wanneer we dit bericht kunnen bloggen, want alles is met Kerst gesloten en we hebben dus geen internetverbinding hier.
Bye bye!
Lange rit vanuit Snowy Mountains
Dat werd een lange rit vanuit de Snowy Mountains! De route die wij in gedachten hadden, bleek voor een deel ‘dust road’ te zijn, onverhard dus. Heel leuk met de Defender (die je hier ook veel ziet), maar met ons campertje met rammelend porceleinen serviesgoed iets minder. Het kleine stukje op de kaart bleek in werkelijkheid ook ca. 200 km te zijn!
Haha, die afstanden hier zijn echt big! Van Noord naar Zuid Australië is dan ook zo’n 3000 km! Het Noorden bewaren we dus voor de volgende keer… ja, die komt er waarschijnlijk wel, want we vinden het allemaal echt een geweldig land om door te trekken.
Ok, van de Snowy Mountains zijn we dus naar de Zuidkust, naar Lakes Entrance gereden. Daar kwamen we wat later op de middag aan en de aardige Ozzie (en dat zijn ze eigenlijk allemaal) van de receptie daar, maakte zich zorgen voor ons reisplan voor de komende dagen… vanaf de Kerstdagen hebben de Ozzies 6 weken zomervakantie tot eind januari en dan zou er volgens hem geen campingplekje meer vrij zijn..
Oeps, wij hadden wel de camping rondom Nieuwjaar (dan willen we in Melbourne zijn) geboekt, maar verder houden we ons reisschema ’t liefst een beetje vrij.
Terwijl wij zaten te eten bij ‘Mirjam’s’ heeft deze aardige man voor ons alle campings op onze route gebeld en voor zover mogelijk gereserveerd. Toppie!
Het gevolg was wel dat we de volgende ochtend weer vroeg moesten vertrekken, want op Christmas Eve zou onze camping om 12.30 uur sluiten en konden we het terrein niet op. Dus zo zijn we van Lakes Entrance (waar we trouwens nog hele mooie zwarte zwanen hebben gezien) doorgetrokken naar Inverloh. We kwamen er om 12.15 uur aan …. Pffff .
No Worries!
zaterdag 22 december 2007
Nog even vanuit Lake Crackenback
vrijdag 21 december 2007
Friends
Snowy Mountains
Hello there, vanuit de Snowy Mountains… Nou ja, snowy..dat is dan in de Australische winter. Het ziet er hier nu opvallend groen uit. Hoewel, je ziet hier overal de zware impact van de enorme bosbranden die regelmatig in Australië zijn.
Roel en Madelon hadden er al mee te maken in Canberra, toen zij daar woonden. En het was op veel plaatsen rondom Canberra nog duidelijk te zien.
Wij zitten nu in het Novotel in Lake Crackenback (ja, we hebben ons maar eens een heel leuk huisje toebedacht als afwisseling op het camper-leven) en ook hier zie je rondom ons huisje aan het meer mooie mountains, maar vele met zwartgeblakerde bomen als gevolg van heftige bosbranden.
In Nederland is het nu voor velen de laatste werk/school dag voor de Kerstdagen. Veel plezier allemaal met de laatste voorbereidingen voor de Kerst ! We zijn wel benieuwd wat Jos op het menu heeft staan dit jaar …. Dat gaan we dan toch wel missen dit keer.. hoewel.. kangaroo smaakt ook best lekker hoor!
We blijven morgen nog een dagje hier op ons superplekje en daarna gaan we een lange tocht door de alpine Mountains maken naar Lakes Éntrance, en dat is dan weer aan de zuidkust van Australië, in de deelstaat Victoria.
No Worries!
Bye bye
Eindelijk weer internetverbinding!
We hebben 2 dagen op Broulee Island les gehad in golfsurfen, dat wil zeggen the boys. Het is een superplekje met een mooi strand en hoge golven. ’s Ochtends les en ’s middags zelf aan de slag. Joëll was niet meer uit het water te krijgen – hij vond het echt geweldig leuk. Helemaal top was dat er nog een paar dolfijnen langskwamen. Het was zonnig weer: roodverbrande gezichten zijn het resultaat. Volgens insiders verbrand je hier sneller doordat de ozonlaag erg dun is. De Ozzies zelf smeren zich ook helemaal van boven tot onder in – ze zien er wit van..
Nu gaan we door naar Canberra, de capital van Australië. V.w.b. de stedebouwkundige architectuur heel bijzondere, en nog vrij nieuwe stad. We zijn benieuwd…
.. en dat klopt! Het is een parkachtige stad met heel veel groen, bedacht en ontworpen door Griffith in het begin van de vorige eeuw. Zo krijg je als stedebouwer natuurlijk maar zelden de kans en hij heeft er wat de structuur betreft wel iets moois van gemaakt. Helaas was de architectuur van de gebouwen zelf (ook materialen etc.) niet onze smaak. Nogal grof, met veel beton terwijl ze hier zoveel mooi hout hebben! Scandianvië is niets vergeleken bij de bossen hier!!
Vanochtend hebben we het Australian War Memorial bezocht (keuze van Joëll natuurlijk!) en zo hebben we weer wat geleerd van de betrokkenheid van de OZZIES bij WO I en WO II (had ik zelf nooit geweten eigenlijk). De helft van de Engelse vliegtuigen etc. staan hier opgesteld en het is waarschijnlijk wel een van de meest uitgebreide collecties op dat gebied – een grote Lancaster ‘”G for George”, een Huey helicopter en nog zoveel meer..
Daarna naar het Canberra City Center, daarin de totale uitleg over de opbouw van de stad gezien met hele grote maquettes etc. De musea zijn hier helemaal gratis en de kwaliteit van zowel het tentoongestelde als de betrokkenheid van de mensen die er werken is meer dan top! Zou ook wel wat voor Nederland zijn..het maakt het toch aantrekkelijk om ‘even’ een museum in te lopen.
Vervolgens in het mega city shopping center lekker gegeten op een terrasje.
Helaas hebben we totaal geen verbinding hier (dat verwacht je toch niet zo close bij de hoofdstad van, maar ja) Dus dat wordt morgen nog maar eens proberen. We trekken dan wel naar het hoogste berggebied, de Snowy Mountains – 2250 m, misschien helpt dat wel.
Net hebben we op onze ‘drive-in camping’ zoals we deze nogal saaie camping in Canberra noemen, skippies zien rondhuppelen, echt vlakbij onze camper. Dat is toch ook weer eens wat anders dan een konijntje. Ben benieuwd wat Bowie daar van zou vinden, haha.
No Worries, het weer is trouwens zo nu en dan wat minder. Maar doordat de Ozzies zelf na een periode van lange aanhoudende droogte zo blij zijn met af en toe een buitje doen we maar vrolijk met hen mee en uiteindelijk is het toch meestal wel lekker (‘4 seasons in one day, Crowded House’ – dat klopt wel aardig voor hier!)
Bye bye for now,
zaterdag 15 december 2007
Witte stranden!!
Na 2 dagen in het National Park van de Blue Mountains geweest te zijn, waar het jammergenoeg mistig en regenachtig was, zijn we nu aan Jervis Bay, een baai aan de Oost kust beland. Het witte Bounty strand is er niets bij, geweldig.
Vandaag zijn we met de boot op dolfijnen-tocht geweest. Die zwemmen hier volop en we hebben meerdere groepjes gezien. Gelukkig is het nu zonnig en warm, echt strandweer dus.
Overigens waren de Blue Mountains wel indrukwekkend: het is net de Grand Canyon, maar dan met de oerwouden van Borneo. Veel mammoet-bomen en veel bijzondere vogels. De kokaboora (lachvogel) laat zich vooral ’s avonds horen. Het is net of er allemaal aapjes in de bomen zitten te lachen. In Katoomba in het N.P. zijn we met het steilste treintje ter wereld naar beneden afgedaald en na een flinke bush-wandeling met de kabelbaan weer naar boven.
En zo is het iedere dag weer een nieuw avontuur! Morgen gaan we op zoek naar een goede plek om te kunnen golfsurfen. De baai waar we nu zitten is daar namelijk niet zo geschikt voor (golven niet hoog genoeg). We houden jullie op de hoogte.
Juf Bianca en vrienden van Joëll: hij vond het echt erg leuk om van jullie een berichtje te lezen!! Omdat internet verbinding hiervandaan erg duur is, kunnen we geen persoonlijke berichtjes terug sturen. Joëll heeft wel zelf een berichtje voor jullie op deze weblog geschreven.
No Worries!
Bye Bye,
Message to my school friends
is het trouwens mooi weer bij jullie?
Bij ons is het nu mooi weer, maar een paar dagen terug in de blue mountains
(je denkt hoog berggebied maar het is maar zeshonderd meter hoog)
Was het behoorlijk slecht weer.
Sydney is een mooie stad en de bridge en the Opera House zijn very nice.
Een paar dagen daarna zijn we naar de blue Mountains geweest waar we de drie zusters hebben gezien.
(vraag maar aan de juf het verhaal en anders vraag je het maar aan mij als ik nog terug kom ha, ha)
Twee dagen daarna zijn we weer naar de kust gegaan.
We hebben vandaag een dolfijnen-tocht gedaan (ook erg mooi).
En ik heb voor (bijna)iedereen een mooie dieren foto van zijn zijn/haar lievelingsdier gemaakt.
Veel plezier nog in het platte land.
Gr, Joëll
dinsdag 11 december 2007
Laatste dag in Sydney
En vandaag was al weer de laatste dag in Sydney. We hadden besloten dat we het Opera House ook van binnen nog wilden zien, dus hebben we een rondleiding geboekt waarbij we ontdekten dat de ene serie zeilen/schelpen voor concerten is en de andere voor opera en ballet.
De grote zaal (voorin de schelp) is echt heel mooi en kaartjes voor een voorstelling daar kosten al gauw 120 – 240 Aus.dollar. Ook het verhaal rondom Utzon, de Deense architect, is heel apart, maar gaat te ver om hier te vertellen.
’s Middags hebben we het QVB opgezocht, het Queen Victoria Building, volgens de boekjes is dit het mooiste Victoriaanse winkelcentrum ter wereld. En inderdaad: heel bijzonder winkelcentrum. Allemaal in typisch (oud) Engelse stijl, met kleine winkeltjes op 3 verdiepingen en middenin een reuzen kerstboom. Grappig ook dat alle kerstkleding hier in zomerstijl is: korte zomerjurkjes/rokjes in dunne stofjes.
’s Avonds zijn we met Roel en Madelon gaan eten in Woollamaloo (naam is waarschijnlijk bedacht door de Aboriginals). Een heel bijzonder plekje in een voormalige werf waar nu appartementen, een hotel en vele restaurants zijn. Russell Crow (bekend van b.v. film Gladiator) heeft hier o.a. zijn optrekje. Heel gezellig en leuke afsluiting voor ons allemaal.
Morgen gaan we onze camper oppikken. Daarna gaan we meer de ‘bush’ in, dus kan het wel even duren voordat we een plek vinden waar we internetaansluiting hebben.
Voor Annelot: fijne 13 verjaardag en gezellig dag met family & friends.
Een gezellige dag
Vandaag was het zondag en zijn we op stap geweest met 2 ‘Hollandse’ Ozzies: Roel en Madelon. Zij hebben 3 jaar in Canberra, de hoofdstad van Australië gewoond en wonen nu zo’n 2 jaar in Sydney.
Het was een gezellig weerzien na zoveel jaren! We zijn op de boot gestapt en naar Watson’s Bay gevaren. Onderweg kwamen we nog langs het huis van Nicole Kidman – best leuk optrekje hoor! In Watson’s Bay aan land gegaan en gelopen naar South Head, het punt waar de baai van Sydney stopt en de South Pacific Ocean begint. Het punt ook waar vele ontdekkingsreizigers voor het eerst de baai van Sydney zijn binnengekomen. Een mooie lighthouse maakt het compleet.
In Watson’s Bay heeft Joëll, die als enige zo slim was z’n zwembroek mee te nemen, een duik genomen (tussen de haaien?? – je weet het hier maar nooit. Madelon gaat nooit verder dan ‘pootje-badend het water in vertelde ze) en we hebben er heerlijk gegeten met z’n allen. Hééél veel vis op het menu! Oesters worden hier gewoon als dagelijkse kost gegeten.
Een heerlijke, gezellige en bijzondere dag. We hebben van Roel en Madelon ook veel nieuwe woorden geleerd en typische Australische uitdrukkingen zijn:
NO WORRIES (= levensfilosofie Ozzies en wordt veel gezegd hier)
BREKKIE (= breakfast/ontbijt)
G’DAY AND HOW ARE YOU (=good day/goeiedag)
Het Engels dat hier gesproken wordt, vinden wij opvallend ‘plat’. Alsof je zo in de zuidelijke staten van Amerika bent. Nog 1 mooie uitdrukking: als er echt een probleem is waar je niet omheen kunt:
THERE’S AN ELEPHANT IN THE ROOM.
zondag 9 december 2007
Eindelijk in Sydney
Gisteravond aangekomen, na een lange vlucht met tussenstop op ’s werelds grootste vliegveld: Hong Kong. Uiteindelijk was de vlucht lang, maar wel goed te doen en toen we eenmaal in Sydney waren aangekomen, was dat helemaal snel vergeten!
We hadden bij aankomst op onze hotelkamer al gelijk ontvangst met vuurwerk bij de Harbour Bridge (goed getimed Ozzies!).
Vanochtend wel heerlijk uitgeslapen en na een lekker (Engels) ontbijtbuffet een eerste kennismakingsrondje door de stad gedaan. Het was bewolkt, maar wel zo’n 23/24 graden, dus prima om te acclimatiseren.
Joëll vond het Opera House wel het mooiste wat hij ooit had gezien en Ben heeft zoveel inspiratie opgedaan tijdens deze eerste dag! (Loor, dat belooft nog wat! – laat me maar weten wat het schuift om hem bij de Aboriginals achter te laten !!)
Wordt vervolgd…
donderdag 6 december 2007
Sint weet alles!
Heel mooi gemaakt Tom en wat een toeval dat Joell jou had getrokken met lootjes! Hopelijk denk je nog even aan ons (en onze vuurpijl-surprise) met de jaarwisseling.
Ok, morgen vliegen we door de wolken. Ons volgende berichtje zal zijn vanuit Sydney.