Laatste berichtje vanuit Australië

Hallo allemaal,

En dan nu alweer het laatste bericht vanuit Australië. Vooral de laatste week is echt omgevlogen…

Op weg naar Adelaide hebben we in de Barossa Valley, met de vele wijngaarden, nog een aantal mooie foto’s gemaakt van een oude wijnboer van 83 jaar die met zijn oude Holden uit 1945 (hij was de eerste eigenaar) zijn wijngaard inspecteerde. Het werd geen lang gesprek helaas, want er waren problemen met de waterpomp, dus hij had het erg druk. Water is hier een schaars iets, de laatst 2 jaar is er nauwelijks regen gevallen. Toch een mooie ontmoeting.

In Adelaide hebben we nog een Aboriginal Gallery bezocht, met veel echt door Aboriginals gemaakte kunst. Op veel plaatsen in Australië worden wel soortgelijke spullen verkocht, maar dat is nogal van ‘toeristische waarde’. Ook hebben we een beetje kunnen leren over hoe zij overleven in de natuur. De gallery wordt door ‘Aboriginals’ gerund en zij geven er ook dans- en didgevoorstellingen.
Met de meeste Aboriginals van deze tijd gaat het over het algemeen niet al te goed hier – velen leiden een zwerverachtig bestaan met veel drank-/drugsgebruik. Best heel triest eigenlijk.

Nu is het dan toch echt de laatste dag. Wat laatste inkopen gedaan en ook nog het South Australien Museum en het Migration Museum bezocht. De musea zijn hier gratis en dat maakt toch op de een of andere manier dat het leuk is ‘even’ naar binnen te gaan.
Vooral het Migration Museum was nog leerzaam: het zijn vooral Engelse immigranten die naar hier zijn gekomen en dat komt mede door het beleid dat tot 1970 is geweest: voorkeur voor blanke immigranten, dus geen mensen uit Azië en Afrika. Dit racistische beleid kon men doorvoeren door de mensen een immigratie-test te laten doen en wie daarvoor zakte, was afgewezen. De test was uitsluitend in het Engels…. En zo werd je niet op huidskleur afgewezen (dat zou racistisch zijn), maar het gaf wel het gewenste resultaat. Ook nu nog is men in Adelaide, South Australia, nog op zoek naar opgeleide mensen vanuit Europa, dus mochten jullie enthousiast zijn geworden….

We hebben alle drie genoten van de reis en van de tijd met elkaar. Heel veel gezien èn gedaan, oude bekenden ontmoet, een bijzondere (en warme) jaarwisseling meegemaakt. Kortom: echt een supertijd gehad!

We willen allemaal nog heel graag een keer terug naar Australië, dan bijvoorbeeld naar het noorden en de outback, en dan met een Defender of Toyota Landcruiser. Ook de Oostkust trekt nog voor wat dagen golfsurfen.

Ben: zeer inspirerend en zet je over veel dingen aan het denken

Joëll: zou hier wel willen blijven, want je kunt hier lekker luieren

Monique: heerlijk om na een aantal jaren Europa weer eens ècht op reis te zijn geweest en even deel uit te maken van een andere cultuur, flora en fauna.



Dank jullie wel, familie en vrienden, voor de lieve en leuke reacties op onze weblog en sms. Dat maakte dat we wel ver weg waren, maar ons toch niet zó ver weg voelden. Thankx en tot gauw in het brrrrr koude Holland !!

BEN * JOËLL * MONIQUE

Ps ons flight schedule is ongewijzigd, Amber komt ons dinsdag van Schiphol ophalen

Berichtje van Joëll

Bedankt Coen van je berichtje en hoe gaat ie in de zaal? Al veel wedstrijden gewonnen? Golfsurfen is echt heeeeel leuk! En het is best makkelijk te leren. Ik kom al weer bijna terug en dan zal ik het je wel leren.

We hebben ook al veel dieren gezien. Wel meer dan 100 kangaroes, ze zijn heel lief en heel relaxed. Je kan gewoon op een paar meter van ze af staan en er was ook 1 heeel groot mannetje bij. We hebben koala’s gezien en een dode wombat, zeldzaam dier hier. En de kookaburra, een vogel die lacht.

Vandaag zijn we naar een aboriginal museum geweest en daar heeft een man mij uitgelegd hoe je didgeridoo moet spelen.
Volgende week ben ik er weer. Tot die keer, groetjes Joëll.

Jacob's Creek Winery

G’day,

Zoals gezegd, hadden we nog wat kilometers te gaan en we zijn dan ook op 1 dag van Warrnambool naar Tanunda, zo’n 50 km NO van Adelaide gereden. Eerst langs de kust en later door het binnenland. We verwachtten dat het landschap in de binnenlanden vrij saai zou zijn, maar niets was minder waar. Ook hier fraaie natuur, wijngaarden en later nog wat ruiger met grote rotsblokken.

Wat dat betreft blijkt ons idee over Australië (groot eiland met rood zand, lange saaie rechte wegen en een groot rotsblok in het midden en wat rondhuppelende skippies) helemaal niet terecht. In ieder geval klopt dit niet voor de 3 staten waar wij nu doorheen zijn getrokken.

Het plaatsje Tanunda ligt in de Barrossa Wine Valley en de volgende dag hebben we een rondleiding gehad op de Winery van Jacob’s Creek.
Onderweg in Australië hadden we al regelmatig witte Riesling van Jacob’s Creek gedronken en het was leuk om nu eens te zien waar deze precies vandaan kwam.
Ook hier weer zo’n typisch Australisch verhaal van een (Duitse) pionier, die aan het eind van de 19e eeuw met een stekje van de Duitse Riesling in de omgeving van Adelaide op zoek ging naar de juiste valley om een wijngaard te beginnen. Van generatie op generatie is dit uiteindelijk uitgegroeid tot één van Australië’s grootste wineries, waarbij nu zelfs 80% van de wijn wordt geëxporteerd.

Na de rondleiding mochten we natuurlijk nog een aantal wijnen proeven. Joëll huppelde er vrolijk omheen, kon de rondleiding zelf niet volgen dat was nog wel te moeilijk,maar het is wel opvallend hoe snel hij de afgelopen weken de Engelse taal heeft opgepakt. Niet om te spreken, maar het verstaan gaat hem toch al heel behoorlijk af.

Voor de komende 2 dagen staat Adelaide op het programma, de laatste stad van onze reis. Met 1,1 miljoen inwoners ook geen echt kleine, maar niets vergeleken met Melbourne en Sydney. We hopen hier in ieder geval nog een museum over de aboriginal cultuur te kunnen bezoeken.

No worries,

Van Melbourne naar Adelaide

G’day and how are you,

Doordat we New Year’s Eve graag in Melbourne wilden zijn, hebben we de komende week wel wat extra kilometers af te leggen op onze reis naar Adelaide. Op Nieuwjaarsdag zijn we natuurlijk wel relaxed begonnen, na ons ontbijt met Roel en Madelon.

Daarna zijn we gezamenlijk verder gereden, richting Torquay naar Bells Beach. Dit was ‘a place to be’ van het verlanglijstje van Ben. Het is nl. hèt (golf)surfmekka van Australië. We hebben er ook ooit eens een film over gezien, met golven zó hoog… Helaas zijn die er vooral in de Australische winterperiode, maar de baaien, stranden en ‘ripcurls’ waren er niet minder mooi om. In Jan Luc, vlakbij Bells Beach, staan de meest waanzinnige huizen. Zo’n 100 meter boven het strand in de duinen met geweldig uitzicht over de blauwe Oceaan. Fantaseren blijft leuk ….

De volgende dag verder, over de Great Ocean Road. Deze heet natuurlijk niet voor niets zo, en het uizicht van bovenaf op de baaien met witte stranden is na iedere bocht écht wel heel mooi. Ook kwamen we zo langs de zogenaamde ’12 Apostles’ aan de zuidkust, niet ver voor Warrnambool waar we zouden overnachten.
Dit zijn, we schatten zo’n 12, rotsblokken van zo’n 150 meter hoogte en een behoorlijke doorsnede, die zijn losgekomen van het vaste land. Het is een van dé toeristische attracties van Australië. Wij vonden het best leuk om te zien, maar om nu helicoptervluchten en een heel informatie-centrum rondom dit natuurlijke kustwerk te organiseren, vonden we toch wel wat te ver gaan Ozzies!

In Warrnambool ontmoetten we in een restaurantje weer Nederlandse pioniers, die hier zo’n 50 jaar geleden naar toe waren gekomen. De ‘Nederlanders’ hier vinden het over het algemeen erg leuk om weer eens echte Nederlanders te ontmoeten en wij vinden het ook interessant om hun verhalen te horen. Want in die tijd, jaren 50 en net na WO II, was het toch een hele onderneming hoor om alles achter je te laten en met de boot naar Australië vertrekken!

En internet en weblogs waren er toen nog niet…
Well done and No Worries,

Happy New Year !!

G’day and how are you,

We hebben de laatste twee dagen van het Oude Jaar een beetje een zieke Joëll gehad. Waarschijnlijk een overactieve zwembad-bacterie. Gelukkig hadden we gepland in Melbourne wat langer te blijven, dus dat was wel zo rustig.

Voordeel: alle was is gedaan en weer een boek uitgelezen (‘de wereld volgens Yoshi’ van Belinda Meuldijk – een aanrader hoor). Op Oudejaarsdag was Joe weer voldoende fit om ‘the happening’ mee te maken. Roel en Madelon waren intussen ook aangekomen in Melbourne en het was erg leuk en gezellig (hè Madelon) elkaar opnieuw te ontmoeten en ervaringen van onze reis uit te wisselen.
Voor de nacht van New Years Eve hadden we nog een hotel in het centrum van Melbourne kunnen boeken.

Wel zo slim, bleek naderhand. In Australië is het niet toegestaan om zèlf vuurwerk af te steken. Het vuurwerk op New Year’s Eve is dan ook iets dat door de stad wordt georganiseerd en is dan ook mega-giga-geweldig. Sydney en Melbourne zijn daarbij natuurlijk de koplopers van Australië en vanaf 23.00 uur maken alle Ozzies dit life mee via de uitzendingen op TV.
Je kunt je er van te voren niet echt iets bij voorstellen: in Melbourne wonen 3 miljoen mensen en zo’n 500.000 verzamelen zich op New Year’s Eve rondom de oevers van de Yarra rivier, midden in het centrum. Daar treden in de buitenlucht allerlei bands op, de terrasjes zitten vol en er wordt gepicknicked in de Botanical Garden op de Zuidoever. Het nuttigen van alcohol en tabak in het openbaar is verboden (dit geldt trouwens altijd en overal hier – heerlijk!). Er wordt streng gecontroleerd en de penalties zijn sky-high. Misschien ook mede daardoor dat er de hele avond een relaxte familie-sfeer is.
Iets voor 24.00 uur (voor de NL-ers was het toen nog middag, haha) gaat iedereen aftellen en op hét moment knalt er een giga-vuurwerk vanaf diverse pontons in het water en verschillende gebouwen rondom het centrum. Een geweldige ervaring, die we niet hadden willen missen: bedankt Roel en Madelon!

Ander toppunt was de temperatuur in Melbourne op deze dag: 42 graden !!!! ’s Avonds was het gelukkig flink afgekoeld naar 30 graden, pffff. We waren dan ook echt blij dat het maar een klein stukje lopen was naar ons airco-hotel!!

Op nieuwjaarsdag hebben we nog gezamenlijk ontbeten en toen écht afscheid genomen van Roel en Madelon. Het was erg gezellig zo samen met jullie in Melbourne 2008 in te stappen!

Ook de reacties vanuit Nederland hebben we met heel veel plezier gelezen! Dank jullie allemaal daarvoor. En ja Jos, natuurlijk missen we hier jouw oliebollen en hebben we likkebaardend naar jullie foto gekeken!

We wensen jullie allemaal een fantastisch 2008 toe:
FOLLOW YOUR DREAMS, THEY KNOW THE WAY !!

Berichtje voor Bowie

Hallo Bo, hoe gaat het met je?

Kun je je nog een beetje vermaken met Crady en Tarmac? Heb je ze al een keer getrakteerd van je zakgeld?

Nou, je hebt het in Nederland als hond beter dan hier hoor! Op heel veel plaatsen (ook in de Nat. Parks) mogen helemaal geen honden komen. Op sommige plekken mag het wel, maar altijd aangelijnd. Geen honden op het strand en er wordt streng op gecontroleerd met hoge penalties. Nee, niks voor jullie Flatcoatjes. Dan kun je beter met Amber een dagje mee gaan jagen….

Wij zien hier ook vrij weinig honden trouwens. De Ozzies zijn niet zo heel blij namelijk met de honden en katten die vanuit Europa meekomen. Allereerst zijn ze natuurlijk bang voor infecties en daarnaast gingen honden nogal eens op koala-jacht en de katten op de exotische vogels hier.

Als we aan thuis denken, dan missen we je wel hoor! Zolang we hier zijn, is dat nog een beetje anders.

Zou je ons straks nog wel kennen, denk je? Wij denken allemaal van wel. Fijne logeer-vakantie verder en groeten van alle drie je baasjes aan Amber en Crady. Trakteer ze nog maar eens op een ijsje (maar misschien hebben jullie wel meer zin in snert?)