Laatste berichtje vanuit Australië

Hallo allemaal,

En dan nu alweer het laatste bericht vanuit Australië. Vooral de laatste week is echt omgevlogen…

Op weg naar Adelaide hebben we in de Barossa Valley, met de vele wijngaarden, nog een aantal mooie foto’s gemaakt van een oude wijnboer van 83 jaar die met zijn oude Holden uit 1945 (hij was de eerste eigenaar) zijn wijngaard inspecteerde. Het werd geen lang gesprek helaas, want er waren problemen met de waterpomp, dus hij had het erg druk. Water is hier een schaars iets, de laatst 2 jaar is er nauwelijks regen gevallen. Toch een mooie ontmoeting.

In Adelaide hebben we nog een Aboriginal Gallery bezocht, met veel echt door Aboriginals gemaakte kunst. Op veel plaatsen in Australië worden wel soortgelijke spullen verkocht, maar dat is nogal van ‘toeristische waarde’. Ook hebben we een beetje kunnen leren over hoe zij overleven in de natuur. De gallery wordt door ‘Aboriginals’ gerund en zij geven er ook dans- en didgevoorstellingen.
Met de meeste Aboriginals van deze tijd gaat het over het algemeen niet al te goed hier – velen leiden een zwerverachtig bestaan met veel drank-/drugsgebruik. Best heel triest eigenlijk.

Nu is het dan toch echt de laatste dag. Wat laatste inkopen gedaan en ook nog het South Australien Museum en het Migration Museum bezocht. De musea zijn hier gratis en dat maakt toch op de een of andere manier dat het leuk is ‘even’ naar binnen te gaan.
Vooral het Migration Museum was nog leerzaam: het zijn vooral Engelse immigranten die naar hier zijn gekomen en dat komt mede door het beleid dat tot 1970 is geweest: voorkeur voor blanke immigranten, dus geen mensen uit Azië en Afrika. Dit racistische beleid kon men doorvoeren door de mensen een immigratie-test te laten doen en wie daarvoor zakte, was afgewezen. De test was uitsluitend in het Engels…. En zo werd je niet op huidskleur afgewezen (dat zou racistisch zijn), maar het gaf wel het gewenste resultaat. Ook nu nog is men in Adelaide, South Australia, nog op zoek naar opgeleide mensen vanuit Europa, dus mochten jullie enthousiast zijn geworden….

We hebben alle drie genoten van de reis en van de tijd met elkaar. Heel veel gezien èn gedaan, oude bekenden ontmoet, een bijzondere (en warme) jaarwisseling meegemaakt. Kortom: echt een supertijd gehad!

We willen allemaal nog heel graag een keer terug naar Australië, dan bijvoorbeeld naar het noorden en de outback, en dan met een Defender of Toyota Landcruiser. Ook de Oostkust trekt nog voor wat dagen golfsurfen.

Ben: zeer inspirerend en zet je over veel dingen aan het denken

Joëll: zou hier wel willen blijven, want je kunt hier lekker luieren

Monique: heerlijk om na een aantal jaren Europa weer eens ècht op reis te zijn geweest en even deel uit te maken van een andere cultuur, flora en fauna.



Dank jullie wel, familie en vrienden, voor de lieve en leuke reacties op onze weblog en sms. Dat maakte dat we wel ver weg waren, maar ons toch niet zó ver weg voelden. Thankx en tot gauw in het brrrrr koude Holland !!

BEN * JOËLL * MONIQUE

Ps ons flight schedule is ongewijzigd, Amber komt ons dinsdag van Schiphol ophalen

Berichtje van Joëll

Bedankt Coen van je berichtje en hoe gaat ie in de zaal? Al veel wedstrijden gewonnen? Golfsurfen is echt heeeeel leuk! En het is best makkelijk te leren. Ik kom al weer bijna terug en dan zal ik het je wel leren.

We hebben ook al veel dieren gezien. Wel meer dan 100 kangaroes, ze zijn heel lief en heel relaxed. Je kan gewoon op een paar meter van ze af staan en er was ook 1 heeel groot mannetje bij. We hebben koala’s gezien en een dode wombat, zeldzaam dier hier. En de kookaburra, een vogel die lacht.

Vandaag zijn we naar een aboriginal museum geweest en daar heeft een man mij uitgelegd hoe je didgeridoo moet spelen.
Volgende week ben ik er weer. Tot die keer, groetjes Joëll.

Jacob's Creek Winery

G’day,

Zoals gezegd, hadden we nog wat kilometers te gaan en we zijn dan ook op 1 dag van Warrnambool naar Tanunda, zo’n 50 km NO van Adelaide gereden. Eerst langs de kust en later door het binnenland. We verwachtten dat het landschap in de binnenlanden vrij saai zou zijn, maar niets was minder waar. Ook hier fraaie natuur, wijngaarden en later nog wat ruiger met grote rotsblokken.

Wat dat betreft blijkt ons idee over Australië (groot eiland met rood zand, lange saaie rechte wegen en een groot rotsblok in het midden en wat rondhuppelende skippies) helemaal niet terecht. In ieder geval klopt dit niet voor de 3 staten waar wij nu doorheen zijn getrokken.

Het plaatsje Tanunda ligt in de Barrossa Wine Valley en de volgende dag hebben we een rondleiding gehad op de Winery van Jacob’s Creek.
Onderweg in Australië hadden we al regelmatig witte Riesling van Jacob’s Creek gedronken en het was leuk om nu eens te zien waar deze precies vandaan kwam.
Ook hier weer zo’n typisch Australisch verhaal van een (Duitse) pionier, die aan het eind van de 19e eeuw met een stekje van de Duitse Riesling in de omgeving van Adelaide op zoek ging naar de juiste valley om een wijngaard te beginnen. Van generatie op generatie is dit uiteindelijk uitgegroeid tot één van Australië’s grootste wineries, waarbij nu zelfs 80% van de wijn wordt geëxporteerd.

Na de rondleiding mochten we natuurlijk nog een aantal wijnen proeven. Joëll huppelde er vrolijk omheen, kon de rondleiding zelf niet volgen dat was nog wel te moeilijk,maar het is wel opvallend hoe snel hij de afgelopen weken de Engelse taal heeft opgepakt. Niet om te spreken, maar het verstaan gaat hem toch al heel behoorlijk af.

Voor de komende 2 dagen staat Adelaide op het programma, de laatste stad van onze reis. Met 1,1 miljoen inwoners ook geen echt kleine, maar niets vergeleken met Melbourne en Sydney. We hopen hier in ieder geval nog een museum over de aboriginal cultuur te kunnen bezoeken.

No worries,

Van Melbourne naar Adelaide

G’day and how are you,

Doordat we New Year’s Eve graag in Melbourne wilden zijn, hebben we de komende week wel wat extra kilometers af te leggen op onze reis naar Adelaide. Op Nieuwjaarsdag zijn we natuurlijk wel relaxed begonnen, na ons ontbijt met Roel en Madelon.

Daarna zijn we gezamenlijk verder gereden, richting Torquay naar Bells Beach. Dit was ‘a place to be’ van het verlanglijstje van Ben. Het is nl. hèt (golf)surfmekka van Australië. We hebben er ook ooit eens een film over gezien, met golven zó hoog… Helaas zijn die er vooral in de Australische winterperiode, maar de baaien, stranden en ‘ripcurls’ waren er niet minder mooi om. In Jan Luc, vlakbij Bells Beach, staan de meest waanzinnige huizen. Zo’n 100 meter boven het strand in de duinen met geweldig uitzicht over de blauwe Oceaan. Fantaseren blijft leuk ….

De volgende dag verder, over de Great Ocean Road. Deze heet natuurlijk niet voor niets zo, en het uizicht van bovenaf op de baaien met witte stranden is na iedere bocht écht wel heel mooi. Ook kwamen we zo langs de zogenaamde ’12 Apostles’ aan de zuidkust, niet ver voor Warrnambool waar we zouden overnachten.
Dit zijn, we schatten zo’n 12, rotsblokken van zo’n 150 meter hoogte en een behoorlijke doorsnede, die zijn losgekomen van het vaste land. Het is een van dé toeristische attracties van Australië. Wij vonden het best leuk om te zien, maar om nu helicoptervluchten en een heel informatie-centrum rondom dit natuurlijke kustwerk te organiseren, vonden we toch wel wat te ver gaan Ozzies!

In Warrnambool ontmoetten we in een restaurantje weer Nederlandse pioniers, die hier zo’n 50 jaar geleden naar toe waren gekomen. De ‘Nederlanders’ hier vinden het over het algemeen erg leuk om weer eens echte Nederlanders te ontmoeten en wij vinden het ook interessant om hun verhalen te horen. Want in die tijd, jaren 50 en net na WO II, was het toch een hele onderneming hoor om alles achter je te laten en met de boot naar Australië vertrekken!

En internet en weblogs waren er toen nog niet…
Well done and No Worries,

Happy New Year !!

G’day and how are you,

We hebben de laatste twee dagen van het Oude Jaar een beetje een zieke Joëll gehad. Waarschijnlijk een overactieve zwembad-bacterie. Gelukkig hadden we gepland in Melbourne wat langer te blijven, dus dat was wel zo rustig.

Voordeel: alle was is gedaan en weer een boek uitgelezen (‘de wereld volgens Yoshi’ van Belinda Meuldijk – een aanrader hoor). Op Oudejaarsdag was Joe weer voldoende fit om ‘the happening’ mee te maken. Roel en Madelon waren intussen ook aangekomen in Melbourne en het was erg leuk en gezellig (hè Madelon) elkaar opnieuw te ontmoeten en ervaringen van onze reis uit te wisselen.
Voor de nacht van New Years Eve hadden we nog een hotel in het centrum van Melbourne kunnen boeken.

Wel zo slim, bleek naderhand. In Australië is het niet toegestaan om zèlf vuurwerk af te steken. Het vuurwerk op New Year’s Eve is dan ook iets dat door de stad wordt georganiseerd en is dan ook mega-giga-geweldig. Sydney en Melbourne zijn daarbij natuurlijk de koplopers van Australië en vanaf 23.00 uur maken alle Ozzies dit life mee via de uitzendingen op TV.
Je kunt je er van te voren niet echt iets bij voorstellen: in Melbourne wonen 3 miljoen mensen en zo’n 500.000 verzamelen zich op New Year’s Eve rondom de oevers van de Yarra rivier, midden in het centrum. Daar treden in de buitenlucht allerlei bands op, de terrasjes zitten vol en er wordt gepicknicked in de Botanical Garden op de Zuidoever. Het nuttigen van alcohol en tabak in het openbaar is verboden (dit geldt trouwens altijd en overal hier – heerlijk!). Er wordt streng gecontroleerd en de penalties zijn sky-high. Misschien ook mede daardoor dat er de hele avond een relaxte familie-sfeer is.
Iets voor 24.00 uur (voor de NL-ers was het toen nog middag, haha) gaat iedereen aftellen en op hét moment knalt er een giga-vuurwerk vanaf diverse pontons in het water en verschillende gebouwen rondom het centrum. Een geweldige ervaring, die we niet hadden willen missen: bedankt Roel en Madelon!

Ander toppunt was de temperatuur in Melbourne op deze dag: 42 graden !!!! ’s Avonds was het gelukkig flink afgekoeld naar 30 graden, pffff. We waren dan ook echt blij dat het maar een klein stukje lopen was naar ons airco-hotel!!

Op nieuwjaarsdag hebben we nog gezamenlijk ontbeten en toen écht afscheid genomen van Roel en Madelon. Het was erg gezellig zo samen met jullie in Melbourne 2008 in te stappen!

Ook de reacties vanuit Nederland hebben we met heel veel plezier gelezen! Dank jullie allemaal daarvoor. En ja Jos, natuurlijk missen we hier jouw oliebollen en hebben we likkebaardend naar jullie foto gekeken!

We wensen jullie allemaal een fantastisch 2008 toe:
FOLLOW YOUR DREAMS, THEY KNOW THE WAY !!

Berichtje voor Bowie

Hallo Bo, hoe gaat het met je?

Kun je je nog een beetje vermaken met Crady en Tarmac? Heb je ze al een keer getrakteerd van je zakgeld?

Nou, je hebt het in Nederland als hond beter dan hier hoor! Op heel veel plaatsen (ook in de Nat. Parks) mogen helemaal geen honden komen. Op sommige plekken mag het wel, maar altijd aangelijnd. Geen honden op het strand en er wordt streng op gecontroleerd met hoge penalties. Nee, niks voor jullie Flatcoatjes. Dan kun je beter met Amber een dagje mee gaan jagen….

Wij zien hier ook vrij weinig honden trouwens. De Ozzies zijn niet zo heel blij namelijk met de honden en katten die vanuit Europa meekomen. Allereerst zijn ze natuurlijk bang voor infecties en daarnaast gingen honden nogal eens op koala-jacht en de katten op de exotische vogels hier.

Als we aan thuis denken, dan missen we je wel hoor! Zolang we hier zijn, is dat nog een beetje anders.

Zou je ons straks nog wel kennen, denk je? Wij denken allemaal van wel. Fijne logeer-vakantie verder en groeten van alle drie je baasjes aan Amber en Crady. Trakteer ze nog maar eens op een ijsje (maar misschien hebben jullie wel meer zin in snert?)

Hallo Matthijs!

Leuk dat je een berichtje hebt gestuurd. Bij ons is het nu mooi weer. De Ozzies gebruiken alleen kunstkerstbomen en ze versieren alles met lichtjes.

Ik heb gisteren gegolfsurft, echt héél gaaf! Schaatsen kunnen we hier niet. Het wordt de komende week zelfs een keer 38 graden.

Groetjes aan iedereen en alvast

Gelukkig Nieuwjaar

Joell

Golfsurfen op Philip Island

G’day!

We hebben weer een lekker dagje golfsurfen en beach achter de rug! Het weer is er nu nog fantastisch voor: lekker zonnig en met voldoende ‘swell’ (deze zou de komende week weer minder worden). In Nederland ontstaan de golven vooral door de wind en hier is dat door de ‘oceaan-deining’. Dat maakt dat Australië zo’n heerlijk land is voor het golfsurfen.

En de boys maken al behoorlijke vorderingen (haha):


Dat golfsurfen was nog op Philip Island. Daarna zijn we doorgetrokken naar Frankston. Een plaats vlak onder Melbourne. Het is de bedoeling dat we de Nieuwjaarswisseling vieren in Melbourne. Dat schijnt daar echt fantastisch te zijn, met om 21.00 uur een mega-vuurwerk voor de kids en om 24.00 uur voor de adults. We zijn heel benieuwd…
Het toeval wil dat Roel en Madelon dan met ons samen zijn, doordat zij gisteren een bruiloft hadden in Bairnsdale (zo’n 200 km van Melbourne). Zij vliegen dan op 1 januari weer terug naar Sydney.
We hebben er erg veel zin in! Gewoon lekker de hele avond buiten op een terrasje en dan de jaar-wisseling. Dat moest eigenlijk bij ons ook zo zijn en laat de Kerst dan maar in de winter.

Voor de liefhebbers hebben we vanochtend bij ons ‘brekkie’ (ontbijt) nog eens wat typisch Australische dingetjes doorgenomen:

De brievenbussen:
In de ‘inlands’ zie je bij alle ranches een rijtje opvallend creatieve brievenbussen. Dat varieert van een oude jerrycan (die zie je het meest) tot een oude magnetron, oven of wastrommel.

Mooie vrachtwagens:
Heerlijk, al die mooie grote vrachtwagens met nog een echte voorkant (en niet zo plat als bij ons). Het ziet er een stuk mooier uit op de weg! Joell had er in Sydney al een gefotografeerd vanuit de camper.

En, als we dan toch 1 nadeel van Australie mogen noemen, dan toch de ‘Sticky flies’. Je hebt hier ontzettend veel ‘plak-vliegen’. Ze blijven om je heen zwerven en gaan het liefst echt op je gezicht zitten.

De lijst is nog veel langer geworden, misschien iets voor een volgende keer.

Bye bye for now,
No Worries!

Boxing Day

G’day and Merry Christmas!

Op Boxing Day (NL-se 2e Kerstdag) zijn we van Inverloh doorgetrokken naar Philip Island. Hèt plekje voor Joëll, want dit is het eiland waar ’s avonds, na zonsondergang, de pinguins aan land komen.

Er is een groot informatiecentrum – the Nobbies, op het puntje van het eiland, met fantastische interactieve informatie over alle dieren die in de Oceaan ten zuiden van Australië voorkomen (including sharks!). Het aantal doden door sharks valt trouwens best mee in Australië: er zijn gemiddeld 6 á 7 attacks, waarvan maar 1 á 2 met dodelijke afloop.




Vervolgens zijn we naar het leuke plaatsje Cowes gereden aan de noordkust van het eiland (Philip Island is ongeveer net zo groot als Goerree). En vervolgens hebben we eindelijk koala’s kunnen spotten op een plek met heel veel eucalyptus-bomen. Het zijn echt zulke schattige dieren om te zien. ’s Avonds komen ze pas in actie en overdag slapen ze in de boom. Het blad van de gumbomen, waar ze van leven, is heel zwaar verteerbaar en kost al hun energie, waardoor ze de hele dag echt in ‘coma’ in de boom zitten te slapen.



’s Avonds zijn we dan naar dé attractie van Philip Island geweest: de pinguin-parade! Het is een behoorlijk toeristisch gebeuren, maar desondanks is het echt de moeite waard. Vanaf het strand zit je op een soort amphi-theater achtige tribune met z’n allen te wachten tot de zon ondergaat (op zich al bijzonder hoor!). Dan, plotseling, komen de pinguins in groepjes van 15 à 20 het strand op en waggelen naar de duinen, waar ze hun nestjes, met in deze tijd ook jongen, zijn. Het was eb, waardoor het een lange waggel was voor deze dieren in gala-kostuum. Weer een ervaring om nooit te vergeten!

No worries and bye bye!

MERRY CHRISTMAS !!

Merry Christmas !!

Ho Ho Ho, Merry Christmas from Down Under !!!

De Ozzies vieren, net als de Amerikanen, alleen de 1e Kerstdag. Dan gaan ze niet uit eten of zo (alle restaurants zijn nl. dicht), maar vieren het met familie thuis. Wij zijn op 1e Kerstdag naar het Wilson Prom Natianal Park geweest. Een very big national park op het zuidelijkste puntje van Australië. De weg alleen al om het park in te komen is 50 km lang; je bent helemaal ‘ingesloten’ door natuur en er zijn geen zijwegen. Dat soort wegen zijn in Nederland hooguit een paar kilometer..

We hebben een hiking track gedaan naar een van de hoogste bergpunten (Mt. Oberon), van waaruit je een fantastisch mooi uitzicht hebt over uitgestrekte natuur en een geweldige kust met hoge rotsen, maar ook kleine baaien met witte stranden. Alle wandelaars die we hier tegenkomen, begroeten elkaar met ‘Merry Christmas’!


’s Avonds hebben we ge-BBQ-ed (grappig hè, met Kerst). Bij het strand in Inverloh waren veel kitesurfers, dat komt doordat het aan een baai ligt (Venus Bay), waar het water heel laag staat en er dus weinig hoge golven zijn.

We wensen jullie allemaal gezellige Kerstdagen toe met Family and Friends.

FAMILY
IT’S NOT WHAT WE HAVE IN OUR LIFE, BUT WHO WE HAVE THAT COUNTS.

Jammergenoeg weten we nu nog niet wanneer we dit bericht kunnen bloggen, want alles is met Kerst gesloten en we hebben dus geen internetverbinding hier.
Bye bye!

Lange rit vanuit Snowy Mountains

G’day!

Dat werd een lange rit vanuit de Snowy Mountains! De route die wij in gedachten hadden, bleek voor een deel ‘dust road’ te zijn, onverhard dus. Heel leuk met de Defender (die je hier ook veel ziet), maar met ons campertje met rammelend porceleinen serviesgoed iets minder. Het kleine stukje op de kaart bleek in werkelijkheid ook ca. 200 km te zijn!
Haha, die afstanden hier zijn echt big! Van Noord naar Zuid Australië is dan ook zo’n 3000 km! Het Noorden bewaren we dus voor de volgende keer… ja, die komt er waarschijnlijk wel, want we vinden het allemaal echt een geweldig land om door te trekken.

Ok, van de Snowy Mountains zijn we dus naar de Zuidkust, naar Lakes Entrance gereden. Daar kwamen we wat later op de middag aan en de aardige Ozzie (en dat zijn ze eigenlijk allemaal) van de receptie daar, maakte zich zorgen voor ons reisplan voor de komende dagen… vanaf de Kerstdagen hebben de Ozzies 6 weken zomervakantie tot eind januari en dan zou er volgens hem geen campingplekje meer vrij zijn..
Oeps, wij hadden wel de camping rondom Nieuwjaar (dan willen we in Melbourne zijn) geboekt, maar verder houden we ons reisschema ’t liefst een beetje vrij.
Terwijl wij zaten te eten bij ‘Mirjam’s’ heeft deze aardige man voor ons alle campings op onze route gebeld en voor zover mogelijk gereserveerd. Toppie!

Het gevolg was wel dat we de volgende ochtend weer vroeg moesten vertrekken, want op Christmas Eve zou onze camping om 12.30 uur sluiten en konden we het terrein niet op. Dus zo zijn we van Lakes Entrance (waar we trouwens nog hele mooie zwarte zwanen hebben gezien) doorgetrokken naar Inverloh. We kwamen er om 12.15 uur aan …. Pffff .

Dit was op Christmas' Eve in Lakes Entrance:

No Worries!

Nog even vanuit Lake Crackenback

G'day,

Nog even vanuit de wonderful Snowy Mountains. We hebben hier in Lake Crackenback een goede netwerkverbinding. Helaas lukt het uploaden van de foto's in het foto-album niet zoals we dat gepland hadden..

Als het hier niet lukt, gaat het elders in Australie zeker niet lukken - dus die houden jullie dan nog wel tegoed als we weer terug zijn. We wensen iedereen die vanaf nu vrij is een hele gezellige vakantie toe !!

Morgen gaan we weer verder naar Lakes Entrance, aan de Zuidkust van Australie. We zeggen dan de vele skippies die hier in de bergen rondhuppen goodbye en gaan op zoek naar de koala's.

No Worries !!

Friends

WHERE EVER YOU ARE, IT IS YOUR FRIENDS THAT MAKE YOUR WORLD !!

Thkx voor al jullie reacties! Het maakt het bijhouden van de weblog (al is het soms in de kleine uurtjes) echt bijzonder leuk !

Nog even speciaal voor René: foto met Roel in Sydney

Snowy Mountains

G’day,

Hello there, vanuit de Snowy Mountains… Nou ja, snowy..dat is dan in de Australische winter. Het ziet er hier nu opvallend groen uit. Hoewel, je ziet hier overal de zware impact van de enorme bosbranden die regelmatig in Australië zijn.

Roel en Madelon hadden er al mee te maken in Canberra, toen zij daar woonden. En het was op veel plaatsen rondom Canberra nog duidelijk te zien.
Wij zitten nu in het Novotel in Lake Crackenback (ja, we hebben ons maar eens een heel leuk huisje toebedacht als afwisseling op het camper-leven) en ook hier zie je rondom ons huisje aan het meer mooie mountains, maar vele met zwartgeblakerde bomen als gevolg van heftige bosbranden.

Het maakt de sfeer er niet minder om .. vandaag zijn we hier aangekomen. We hebben vanmiddag een 9-holes golfbaantje hier gelopen, een partijtje boogschieten gedaan, nog even het meer op geweest met een bootje en daarna lekker gegeten in het restaurant met uitzicht over het Crackenback meer. Grappig: overal lichtjes ivm de aankomende kerstdagen, want hoewel het hier zomer is, is het toch rond 20.00 uur al donker.. en nu zitten we lekker knus rondom de open haard in ons huisje in het resort. Hier in de bergen is het namelijk toch weer een paar graden koeler ’s avonds.

De kangaroo’s lopen hier rondom de huisjes en je kunt er heel dichtbij komen. Ook de koocaburra-vogel hebben we hier weer gehoord. Dat moet je echt zelf meemaken, dat kun je niet beschrijven wat voor ervaring het is om die vogel te horen ‘lachen’.

Als het vanavond niet lukt met de internet-verbinding, dan gaan we het morgen vanuit de lounge hier proberen. We willen jullie natuurlijk wel graag op de hoogte houden..

In Nederland is het nu voor velen de laatste werk/school dag voor de Kerstdagen. Veel plezier allemaal met de laatste voorbereidingen voor de Kerst ! We zijn wel benieuwd wat Jos op het menu heeft staan dit jaar …. Dat gaan we dan toch wel missen dit keer.. hoewel.. kangaroo smaakt ook best lekker hoor!

We blijven morgen nog een dagje hier op ons superplekje en daarna gaan we een lange tocht door de alpine Mountains maken naar Lakes Éntrance, en dat is dan weer aan de zuidkust van Australië, in de deelstaat Victoria.

No Worries!
Bye bye

Eindelijk weer internetverbinding!

G’day! How are you

We hebben 2 dagen op Broulee Island les gehad in golfsurfen, dat wil zeggen the boys. Het is een superplekje met een mooi strand en hoge golven. ’s Ochtends les en ’s middags zelf aan de slag. Joëll was niet meer uit het water te krijgen – hij vond het echt geweldig leuk. Helemaal top was dat er nog een paar dolfijnen langskwamen. Het was zonnig weer: roodverbrande gezichten zijn het resultaat. Volgens insiders verbrand je hier sneller doordat de ozonlaag erg dun is. De Ozzies zelf smeren zich ook helemaal van boven tot onder in – ze zien er wit van..

Nu gaan we door naar Canberra, de capital van Australië. V.w.b. de stedebouwkundige architectuur heel bijzondere, en nog vrij nieuwe stad. We zijn benieuwd…
.. en dat klopt! Het is een parkachtige stad met heel veel groen, bedacht en ontworpen door Griffith in het begin van de vorige eeuw. Zo krijg je als stedebouwer natuurlijk maar zelden de kans en hij heeft er wat de structuur betreft wel iets moois van gemaakt. Helaas was de architectuur van de gebouwen zelf (ook materialen etc.) niet onze smaak. Nogal grof, met veel beton terwijl ze hier zoveel mooi hout hebben! Scandianvië is niets vergeleken bij de bossen hier!!
Vanochtend hebben we het Australian War Memorial bezocht (keuze van Joëll natuurlijk!) en zo hebben we weer wat geleerd van de betrokkenheid van de OZZIES bij WO I en WO II (had ik zelf nooit geweten eigenlijk). De helft van de Engelse vliegtuigen etc. staan hier opgesteld en het is waarschijnlijk wel een van de meest uitgebreide collecties op dat gebied – een grote Lancaster ‘”G for George”, een Huey helicopter en nog zoveel meer..
Daarna naar het Canberra City Center, daarin de totale uitleg over de opbouw van de stad gezien met hele grote maquettes etc. De musea zijn hier helemaal gratis en de kwaliteit van zowel het tentoongestelde als de betrokkenheid van de mensen die er werken is meer dan top! Zou ook wel wat voor Nederland zijn..het maakt het toch aantrekkelijk om ‘even’ een museum in te lopen.
Vervolgens in het mega city shopping center lekker gegeten op een terrasje.

Helaas hebben we totaal geen verbinding hier (dat verwacht je toch niet zo close bij de hoofdstad van, maar ja) Dus dat wordt morgen nog maar eens proberen. We trekken dan wel naar het hoogste berggebied, de Snowy Mountains – 2250 m, misschien helpt dat wel.

Net hebben we op onze ‘drive-in camping’ zoals we deze nogal saaie camping in Canberra noemen, skippies zien rondhuppelen, echt vlakbij onze camper. Dat is toch ook weer eens wat anders dan een konijntje. Ben benieuwd wat Bowie daar van zou vinden, haha.

No Worries, het weer is trouwens zo nu en dan wat minder. Maar doordat de Ozzies zelf na een periode van lange aanhoudende droogte zo blij zijn met af en toe een buitje doen we maar vrolijk met hen mee en uiteindelijk is het toch meestal wel lekker (‘4 seasons in one day, Crowded House’ – dat klopt wel aardig voor hier!)

Bye bye for now,

Witte stranden!!

G’day!

Na 2 dagen in het National Park van de Blue Mountains geweest te zijn, waar het jammergenoeg mistig en regenachtig was, zijn we nu aan Jervis Bay, een baai aan de Oost kust beland. Het witte Bounty strand is er niets bij, geweldig.
Vandaag zijn we met de boot op dolfijnen-tocht geweest. Die zwemmen hier volop en we hebben meerdere groepjes gezien. Gelukkig is het nu zonnig en warm, echt strandweer dus.

Overigens waren de Blue Mountains wel indrukwekkend: het is net de Grand Canyon, maar dan met de oerwouden van Borneo. Veel mammoet-bomen en veel bijzondere vogels. De kokaboora (lachvogel) laat zich vooral ’s avonds horen. Het is net of er allemaal aapjes in de bomen zitten te lachen. In Katoomba in het N.P. zijn we met het steilste treintje ter wereld naar beneden afgedaald en na een flinke bush-wandeling met de kabelbaan weer naar boven.

En zo is het iedere dag weer een nieuw avontuur! Morgen gaan we op zoek naar een goede plek om te kunnen golfsurfen. De baai waar we nu zitten is daar namelijk niet zo geschikt voor (golven niet hoog genoeg). We houden jullie op de hoogte.

Juf Bianca en vrienden van Joëll: hij vond het echt erg leuk om van jullie een berichtje te lezen!! Omdat internet verbinding hiervandaan erg duur is, kunnen we geen persoonlijke berichtjes terug sturen. Joëll heeft wel zelf een berichtje voor jullie op deze weblog geschreven.

No Worries!
Bye Bye,

Message to my school friends

hallo boys bedankt voor jullie leuke berichtjes.
is het trouwens mooi weer bij jullie?
Bij ons is het nu mooi weer, maar een paar dagen terug in de blue mountains
(je denkt hoog berggebied maar het is maar zeshonderd meter hoog)
Was het behoorlijk slecht weer.

Sydney is een mooie stad en de bridge en the Opera House zijn very nice.
Een paar dagen daarna zijn we naar de blue Mountains geweest waar we de drie zusters hebben gezien.
(vraag maar aan de juf het verhaal en anders vraag je het maar aan mij als ik nog terug kom ha, ha)
Twee dagen daarna zijn we weer naar de kust gegaan.
We hebben vandaag een dolfijnen-tocht gedaan (ook erg mooi).
En ik heb voor (bijna)iedereen een mooie dieren foto van zijn zijn/haar lievelingsdier gemaakt.
Veel plezier nog in het platte land.

Gr, Joëll

Laatste dag in Sydney

G’day, how are you.

En vandaag was al weer de laatste dag in Sydney. We hadden besloten dat we het Opera House ook van binnen nog wilden zien, dus hebben we een rondleiding geboekt waarbij we ontdekten dat de ene serie zeilen/schelpen voor concerten is en de andere voor opera en ballet.
De grote zaal (voorin de schelp) is echt heel mooi en kaartjes voor een voorstelling daar kosten al gauw 120 – 240 Aus.dollar. Ook het verhaal rondom Utzon, de Deense architect, is heel apart, maar gaat te ver om hier te vertellen.

’s Middags hebben we het QVB opgezocht, het Queen Victoria Building, volgens de boekjes is dit het mooiste Victoriaanse winkelcentrum ter wereld. En inderdaad: heel bijzonder winkelcentrum. Allemaal in typisch (oud) Engelse stijl, met kleine winkeltjes op 3 verdiepingen en middenin een reuzen kerstboom. Grappig ook dat alle kerstkleding hier in zomerstijl is: korte zomerjurkjes/rokjes in dunne stofjes.

’s Avonds zijn we met Roel en Madelon gaan eten in Woollamaloo (naam is waarschijnlijk bedacht door de Aboriginals). Een heel bijzonder plekje in een voormalige werf waar nu appartementen, een hotel en vele restaurants zijn. Russell Crow (bekend van b.v. film Gladiator) heeft hier o.a. zijn optrekje. Heel gezellig en leuke afsluiting voor ons allemaal.

Morgen gaan we onze camper oppikken. Daarna gaan we meer de ‘bush’ in, dus kan het wel even duren voordat we een plek vinden waar we internetaansluiting hebben.

Voor Annelot: fijne 13 verjaardag en gezellig dag met family & friends.

Een gezellige dag

G’day and how are you!

Vandaag was het zondag en zijn we op stap geweest met 2 ‘Hollandse’ Ozzies: Roel en Madelon. Zij hebben 3 jaar in Canberra, de hoofdstad van Australië gewoond en wonen nu zo’n 2 jaar in Sydney.

Het was een gezellig weerzien na zoveel jaren! We zijn op de boot gestapt en naar Watson’s Bay gevaren. Onderweg kwamen we nog langs het huis van Nicole Kidman – best leuk optrekje hoor! In Watson’s Bay aan land gegaan en gelopen naar South Head, het punt waar de baai van Sydney stopt en de South Pacific Ocean begint. Het punt ook waar vele ontdekkingsreizigers voor het eerst de baai van Sydney zijn binnengekomen. Een mooie lighthouse maakt het compleet.

In Watson’s Bay heeft Joëll, die als enige zo slim was z’n zwembroek mee te nemen, een duik genomen (tussen de haaien?? – je weet het hier maar nooit. Madelon gaat nooit verder dan ‘pootje-badend het water in vertelde ze) en we hebben er heerlijk gegeten met z’n allen. Hééél veel vis op het menu! Oesters worden hier gewoon als dagelijkse kost gegeten.

Een heerlijke, gezellige en bijzondere dag. We hebben van Roel en Madelon ook veel nieuwe woorden geleerd en typische Australische uitdrukkingen zijn:

NO WORRIES (= levensfilosofie Ozzies en wordt veel gezegd hier)
BREKKIE (= breakfast/ontbijt)
G’DAY AND HOW ARE YOU (=good day/goeiedag)

Het Engels dat hier gesproken wordt, vinden wij opvallend ‘plat’. Alsof je zo in de zuidelijke staten van Amerika bent. Nog 1 mooie uitdrukking: als er echt een probleem is waar je niet omheen kunt:

THERE’S AN ELEPHANT IN THE ROOM.

Eindelijk in Sydney

1e berichtje vanuit Sydney

Gisteravond aangekomen, na een lange vlucht met tussenstop op ’s werelds grootste vliegveld: Hong Kong. Uiteindelijk was de vlucht lang, maar wel goed te doen en toen we eenmaal in Sydney waren aangekomen, was dat helemaal snel vergeten!

We hadden bij aankomst op onze hotelkamer al gelijk ontvangst met vuurwerk bij de Harbour Bridge (goed getimed Ozzies!).

De eerste indrukken van Sydney waren zo overweldigend, dat we in de club lounge op de bovenste verdieping (31) van ons hotel nog heerlijk buiten champagne hebben gedronken. Met uitzicht op de Harbour en de Opera House. Ook Joëll, die tijdens de vlucht vrijwel niet had geslapen, wilde niet van naar bed gaan weten.

Vanochtend wel heerlijk uitgeslapen en na een lekker (Engels) ontbijtbuffet een eerste kennismakingsrondje door de stad gedaan. Het was bewolkt, maar wel zo’n 23/24 graden, dus prima om te acclimatiseren.
Joëll vond het Opera House wel het mooiste wat hij ooit had gezien en Ben heeft zoveel inspiratie opgedaan tijdens deze eerste dag! (Loor, dat belooft nog wat! – laat me maar weten wat het schuift om hem bij de Aboriginals achter te laten !!)

Morgen (zondag) gaan we op pad met Roel en Madelon. Zij wonen al 4 jaar in Sydney en we denken dan ook dat het een gezellig en bijzonder dagje zal worden.
Wordt vervolgd…

ps we hebben dit berichtje pas 's ochtends kunnen downloaden. Bedankt voor jullie felicitaties!